Heb je een vraag, laat het gerust weten.
| Afstand | 17km, wij hebben 23km gelopen, omdat we wat extra’s wilden zien. |
| Startpunt | HH Joseph en Pancratius Kerk Denekamperweg 203 7661RK Vasse |
| Datum gelopen | 08-08-2023 |
| Hoe was het weer vandaag | bewolkt, 18 graden, 1 buitje, mooi wandelweer |
| Honden | Aangelijnd toegestaan |
| Toegankelijkheid | Geen bijzonderheden |
| Horeca onderweg | De Witte Hoeve Theehuis Dennenoord Watermolen Bels |
| Bron | Wandelzoekpagina |
Mijn beoordeling:
5/5
Trage Tocht Vasse
Hieronder vindt u een uitgebreid verslag van de route.
Tip:
Dit is zonder twijfel een van de wandelingen die ik met een welverdiende vijf sterren heb beoordeeld. De route biedt een unieke ervaring door het prachtige landschap en de rijke natuur die je onderweg tegenkomt. Van de charmante bloemen en de indrukwekkende flora tot de betoverende uitzichten en de rustige paden: deze wandeling heeft alles wat een wandelaar zich kan wensen.
Het is een tocht die je niet alleen fysiek uitdaagt, maar ook een diepe verbinding met de natuur mogelijk maakt. Elk element van de wandeling draagt bij aan een algehele ervaring die je bij zal blijven. Dus, voor wie op zoek is naar een onvergetelijke ervaring te midden van adembenemende natuur, is dit een aanrader die je niet mag missen!
Lakenvelders
De wandeling begint bij TOP Vasse. Onderweg naar het startpunt kom je een charmant boekenhuisje aan de linkerkant van het pad tegen. Het informatiebord op de foto is niet voor de wandelroute, maar dient ter aanduiding van het MTB-routenetwerk Twente.
In deze prachtige omgeving zijn er talloze wandelmogelijkheden beschikbaar. De gekleurde pijltjes vormen knooppunten in het routenetwerk en bieden diverse keuzemogelijkheden. Tijdens onze tocht volgen we een gedeelte van de Essenroute, een regionale wandelroute die ons leidt van Vasse (bij de molen van Bels) naar Oldenzaal, over een afstand van 70 kilometer, via het wandelknooppuntennetwerk.
Onderweg passeerden we Lakenvelders aan de Beekzijdeweg. Deze koeien zijn vooral herkenbaar aan de witte band die zich uitstrekt tussen hun voor- en achterpoten over hun buik en rug, terwijl de rest van hun lichaam zwart of rood is. Interessant om te weten is dat de populatie van Lakenvelders in Nederland erg laag is, met slechts 1512 vrouwelijke dieren van twee jaar of ouder in 2020.
Routes in de buurt:
Lange Afstand Wandelingen (LAW)
Regionale routes
Essenroute (70,9km)
Hilligenpad (103km)
Stuwwalroute (54km)
Voorbeeld (93km)
Genieten van de Vasserbeek
De Vasserbeek is het volgende hoogtepunt van onze tocht, een klein maar pittoresk beekje dat het landschap verrijkt met zijn helder water. Zodra je het asfalt achter je laat, verandert de route al snel in iets veel aangenamers. De eerste meters gaan door een weiland, en door de hevige regenval van de afgelopen weken was het pad behoorlijk drassig. Gelukkig klaarde de situatie snel op, en we konden verder genieten van het landschap.
Het pad leidt ons langs de maïsvelden, waar de geur van het gewas je tegemoetkomt. De route wordt steeds mooier, met een smal pad dat zich tussen de velden slingert. Maar het echte plezier begint wanneer we de Vasserbeek oversteken. Dit kronkelende beekje, met zijn kristalheldere water, biedt een prachtig zicht. Het heldere water glinstert in het zonlicht, terwijl de natuur eromheen zijn volle schoonheid toont. De beleving van het rustige, kabbelende water maakt de tocht bijzonder.
De overgang van het drassige weiland naar het smalle pad langs de velden en de Vasserbeek geeft ons niet alleen een variëteit aan natuur, maar ook de kans om even tot rust te komen en van het moment te genieten. De natuur rondom de beek biedt een stille, serene sfeer die perfect is voor een wandelpauze.
De Hordebellen van Marinke van Zandwijk
De hordebellen van kunstenares Marinke van Zandwijk zijn niet zomaar objecten, maar bijzondere kunstwerken die dieper gaan dan wat je met het blote oog kunt zien. Deze glazen bellen vormen samen een harmonieuze familie, waarbij ieder stuk zijn eigen unieke karakter heeft. De betekenis achter de bellen draait om de diepere lagen van de menselijke beschaving, wat ze niet alleen mooi maakt, maar ook heel betekenisvol. Ze nodigen je uit om stil te staan bij de stille kracht van kunst en de verborgen schoonheid die in ons allemaal zit.
Deze prachtige creaties zijn een inspiratie voor iedereen die houdt van kunst die je aan het denken zet. Wil je meer weten over de hordebellen en het verhaal erachter? Neem dan een kijkje op de website van Marinke van Zandwijk.
De Military van Vasse: Een Hippisch Evenement met Historie
De Military van Vasse was een jaarlijks terugkerend hippisch evenement dat tot 2016 plaatsvond in Vasse, Overijssel. Dit Samengestelde Wedstrijd (SGW) bestond uit drie onderdelen: dressuur, springen, en crosscountry. Het evenement werd gekarakteriseerd door een uitdagend crosscountryparcours waarin deelnemers verschillende hindernissen moesten overwinnen, vergelijkbaar met de bekende military in Boekelo, maar dan op een lager niveau.
De crosscountry was het meest spectaculaire onderdeel van de competitie, waarbij de ruiters zowel hun vaardigheden als de samenwerking met hun paard moesten demonstreren over een uitdagend terrein. Dit evenement was populair bij zowel ruiters als publiek, maar de laatste editie vond plaats in 2016. Daarna is er geen opvolging meer geweest.
Hilligenpad
Het Hilligenpad in Twente staat bekend om zijn Mariakapelletjes, die je ook vaak in Limburg tegenkomt. Deze kapelletjes, gebouwd als uitingen van geloof en hoop, zijn te vinden in gebieden met een rijke katholieke traditie. Een van de bekendste kapelletjes langs het pad is “Onze Hoop”, opgericht in 2003 in het buurtschap Beekzijde. Dit laat zien dat de bouw van Mariakapelletjes in Twente een relatief nieuwe ontwikkeling is, hoewel de traditie zelf al veel ouder is.
Hoewel een kapel langs de Trage Tocht Vasse op slechts 450 meter van het Hilligenpad ligt, maakt deze niet officieel deel uit van het pad. Toch past het goed in de spirituele sfeer van de regio, waar religie en natuur vaak samenkomen. Het Hilligenpad biedt daardoor een unieke ervaring, waarbij wandelaars niet alleen genieten van het landschap, maar ook van de stille getuigenissen van het religieuze erfgoed van Twente.
Stuwwal Ootmarsum & Beekdalen
De stuwwal van Ootmarsum is een opvallend geologisch kenmerk in de regio Twente, Nederland. Deze heuvelrug is ontstaan door de werking van gletsjers tijdens de laatste ijstijd en heeft een hoogte van 75 meter boven N.A.P. Aan beide zijden van de stuwwal liggen lagere gebieden, bekend als slenken.
In het oosten van de stuwwal vind je het schilderachtige Springendal, terwijl in het westen het dal van Mosbeek zich uitstrekt, waar verschillende beken ontspringen. De Springendaalsebeek komt uit het oosten van de stuwwal, maar dat is niet onze route vandaag.
In het westen, waar wij onze tocht maken, vinden we vier belangrijke beken: Eendenbeek, Mosbeek, Hazelbeek, en Roezebeek. Deze waterlopen vormen een prachtig natuurlijk decor langs de stuwwal. Hoewel we vandaag de Eendenbeek niet zullen oversteken, lopen we wel langs de andere beken aan de westzijde van de stuwwal. Het noorden van de route grenst aan Duitsland.
Deze geologische en natuurlijke omgeving maakt onze wandeling vandaag niet alleen een fysieke uitdaging, maar ook een tocht door de geschiedenis van het landschap.
Uitgelicht:
De Pletkoel: Een Pittoresk Meertje met een Tragisch Verhaal
De Pletkoel is een schilderachtig meertje gelegen op de Vasserheide, een oase van rust en natuurlijke pracht. Het water glinstert vredig, omgeven door een intiem bos, en biedt een welkome plek voor wandelaars die de schoonheid van de natuur willen ervaren. Maar achter deze serene omgeving schuilt een tragisch verhaal.
Volgens de overlevering werd in de zestiende eeuw een priester uit Ootmarsum bij dit meertje vermoord. Zijn schedel zou zijn ingeslagen, wat aanleiding gaf voor de naam “Pletkoel.” Het woord “Plet” verwijst naar het verpletterde hoofd van de priester, terwijl “koel” een kuil of kom betekent. Zo is deze naam ontstaan, die zowel de tragedie als de locatie weerspiegelt.
Vandaag de dag leidt een van de wandelroutes langs de Pletkoel, waardoor je niet alleen kunt genieten van het prachtige, rustige meertje, maar ook van het mysterieuze verleden dat deze plek met zich meedraagt. Het is een moment om stil te staan bij de natuur, terwijl je de geschiedenis van de regio in je opneemt.
Dit stukje geschiedenis en natuur maakt de Pletkoel tot een bijzondere stop voor elke wandelaar die geïnteresseerd is in zowel het landschap als de verhalen die het met zich meedraagt.
Bron: www.visittubbergen.nl
Het Vasserheide Grafveld
Zodra je de Roesebeek voor de eerste keer oversteekt, wordt een prachtig stuk natuur zichtbaar. Hier ontvouwen zich kronkelende paden, heidevelden met grazende schapen, en weelderige groene vegetatie met bomen en bloemen. Het is moeilijk om met woorden de volledige schoonheid van dit gebied te beschrijven. Als je naar de foto’s kijkt, zul je wellicht dezelfde verwondering ervaren als ik. Alleen al dit deel van de tocht is voldoende reden om deze route te lopen.
Het Vasserheide Grafveld, een plek waar geschiedenis en natuur samenkomen in een rustgevende harmonie. De route naar dit mysterieuze grafveld is een ontdekkingsreis door schilderachtige bospaden en open heidevelden. Al snel bevind je je in een serene stilte, onderbroken door het gezang van vogels.
Wanneer je de open plek bereikt, waar het grafveld zich onthult, sta je stil bij het besef dat hier eeuwen geleden mensen hun dierbaren begroeven. Het veld wordt gekarakteriseerd door indrukwekkende grafheuvels, de laatste rustplaatsen van oude stammen, en is doordrenkt van een rijke geschiedenis.
Het Vasserheide Grafveld is niet alleen een archeologische schat, maar ook een adembenemend natuurgebied. Vooral wanneer de heide in bloei staat, strekt een zee van paarse en roze bloemen zich uit zover het oog reikt. Het is een perfecte plek voor reflectie, waar je de tijd kunt nemen om te genieten van de stilte en de wonderen van de natuur en geschiedenis.
Het Vasserheide Grafveld is een unieke ervaring die zowel de geschiedenis van het gebied als de serene schoonheid van de natuur tot leven brengt. Het is een herinnering aan de levens die hier ooit waren en een plek die je zeker bij zal blijven na je wandeling door het hart van Twente.
De Teerput van Vasse: Een Historisch Herinneringspunt
Terwijl je de wandelroute voortzet vanuit de zonnebloemvelden, kom je langs een T-splitsing. Aan de linkerzijde valt een groep bomen op, die de locatie markeren van de teerput van Vasse. Dit gebied heeft een sombere bladzijde in de geschiedenis van Twente en is allesbehalve natuurlijk.
De teerputten, ook wel de Teerkuil genoemd, waren ooit voormalige zandafgravingen die tussen 1957 en 1972 werden gebruikt voor zowel legale als illegale stortingen van chemisch afval, waaronder zuurteer. Deze putten bevonden zich op de stuwwal van Ootmarsum, dicht bij het kerkdorp Vasse en op slechts 1,5 kilometer afstand van het waterwingebied Vasserheide, vanwaar drinkwater wordt gewonnen.
Het gemeentebestuur van Tubbergen verbood uiteindelijk de stortingen na vele klachten van bewoners, maar na beroep bij de Kroon werd de gemeente in het ongelijk gesteld. Dit leidde tot een langdurige strijd tussen actiegroepen, bewoners en chemische bedrijven, met juridische procedures en bestuurlijke maatregelen. Gedurende de jaren zeventig werden risicovolle saneringspogingen ondernomen, maar pas in 2005 werd ontdekt dat de teerputten nog steeds teer lekten. In 2013 werd het sterk verontreinigde gebied uiteindelijk afgedekt en geïsoleerd, en sinds 2010 is het niet meer toegankelijk voor het publiek.
De Teerkuil van Vasse herinnert ons aan de gevolgen van onverantwoordelijk afvalbeheer en het belang van milieubewustzijn. Het is een plek waar geschiedenis en natuur onverwacht samenkomen, en waar de bezoeker wordt geconfronteerd met de gevolgen van deze tragische gebeurtenis. Het is een herinnering aan de noodzaak van zorgvuldige omgang met onze omgeving om toekomstige ecologische rampen te voorkomen.
Watermolen "De Mast" in Vasse
Watermolen “De Mast” behoort tot het bovenslagtype van watermolens, wat typisch is voor beekjes met een zwakke stroming. Om het maximale uit de kracht van het water te halen, wordt het beekje omgeleid via een goot zodat het water van boven op het rad valt. Soms wordt er zelfs een molenvijver aangelegd om te zorgen voor een constante watertoevoer tijdens het malen.
Bij Watermolen “De Mast” bevindt de molenkolk zich aan de overkant van de weg Vasse-Ootmarsum, waardoor het water onder de weg doorstroomt.
Hoewel “De Mast” oorspronkelijk diende als oliemolen, werd al snel ook graan gemalen in deze molen.
Bij de molen tref je ook twee vakwerkschuren aan. In een van deze gebouwen bevindt zich een bakspieker, waar men brood kan bakken in een houtoven. Een bakspieker is een bijgebouw bij een boerderij, landhuis of molen waar brood en koek werden gebakken, en het huisvest een traditionele bakoven.
Tutenberg: Een Verrassend Uitzicht in Twente
De Tutenberg is een verrassend hoogtepunt tijdens een wandeltocht door Twente. Deze heuvel biedt een schitterend panoramisch uitzicht over het omliggende landschap, met bossen, heidevelden en weidse vergezichten. Het is een plek die vaak onverwacht opduikt in de route, maar het uitzicht maakt elke klim de moeite waard.
Wandelaars kunnen hier genieten van de rust en de natuur, met in de lente en zomer veel bloemen en diverse vogelsoorten. Het gebied heeft een rustige charme, ideaal voor een korte pauze om het landschap in je op te nemen. De Tutenberg biedt niet alleen een fysiek maar ook een visueel hoogtepunt voor elke wandelaar.
Hezingen, Mander, Vasse
Molen van Bels & Molen van Frans
Als je de, met mooi ingelegde gebakken waaltjes, Bergweg inloopt. Wordt je van de ene verassing naar de andere gebracht.
Het begint met het kippenhuisje waar de kippen vrij kunnen rondlopen, en een echt stenen huisje tot hun beschikking hebben.
Je ziet aan de linkerzijde het Informatiecentrum IJs en Es. Aan de rechterzijde ligt Watermolen Bels: hier kan je terecht voor een heerlijke pannenkoek of kopje koffie of thee. In het molenhuis naast het restaurant is een interessante tentoonstelling te zien van de geschiedenis van deze molen, maar ook van andere molens in de buurt. Ook worden regelmatig maaldemonstraties gegeven. Vanaf dit molenhuis loopt een wandelpaadje naar Watermolen Frans. De molens worden van water voorzien door de Mosbeek.
Informatiecentrum IJs en Es
Het bezoekerscentrum Dal van de Mosbeek, is één van de 3 bezoekerscentra van Landschap Overijssel.
Een Infocentrum over de ontstaansgeschiedenis van het gebied. miljoenen jaren geleden een reusachtige gletsjer, een droge woestijn, een tropische zee en moerassen.
Er worden bijna elke dag activiteiten georganiseerd, welke de moeite zeker waard zijn om een keer aan deel te nemen. In de rechterkantlijn heb ik een link naar deze activiteitenpagina geplaatst.
Kortom, hier is voldoende te zien en te beleven, zonder het hoeven te beschrijven.
Een bezoek is echt de moeite waard.
Klootschietersbaan Mander
Wanneer je de Drieschichtsweg oversteekt, kom je aan de rechterkant een klein gebouwtje tegen, met daarvoor een grote gedenksteen. Deze steen herdenkt Jens Blankevoort, geboren in 1891 en overleden in 1984, die bekend stond als de “Koning der Wiezers” binnen de klootschieterswereld van Mander. Hij was maar liefst 50 jaar lang voorzitter van de klootschietvereniging van Mander en daarna 15 jaar erevoorzitter. Als erkenning voor zijn grote inzet werd in 1994 een gedenksteen geplaatst bij de veldbaan in de Streu, als blijvende herinnering aan zijn bijdragen.
Op de steen staat de tekst:
“Jens Blankevoort 1891-1984 Koning der Wiezers. An hem is ‘t te daankn dat klootscheetn in Mander in ere bleef.”
De steen is niet alleen een eerbetoon aan zijn werk, maar ook een symbolisch gebaar om de klootschiettraditie in Mander levend te houden. Achter het huisje, waar de gedenksteen staat, begint het Mandergrafveld, een plek die de geschiedenis van de regio verder aanvult en je uitnodigt om meer te ontdekken over het rijke verleden van deze bijzondere plaats.
Het verhaal van Jens Blankevoort is een prachtig voorbeeld van hoe lokale tradities en de toewijding van individuen het culturele erfgoed kunnen behouden. Een kort moment van reflectie bij het gedenkteken biedt je een extra laag van betekenis tijdens je wandeling in deze omgeving.
Uitgelicht
Natuurgebied het Streu
Het Streu is een uniek natuurgebied dat grotendeels ongerept is gebleven en wordt beschouwd als een van de eerste bewoonde gebieden van Nederland. Dit maakt het tot een bijzondere plek, doordrenkt van geschiedenis en natuurpracht. Het gebied is een waardevolle herinnering aan hoe de natuur zich oorspronkelijk ontwikkelde in de regio.
Op de Manderheide, een uitgestrekt heidegebied, grazen heidekoeien. Dit zeldzame runderras speelt een belangrijke rol in het behoud van de heide, omdat ze niet alleen gras eten, maar ook jong hout en andere kruidengewassen. Dit maakt ze ideaal voor het onderhoud van het landschap, terwijl ze bijdragen aan de biodiversiteit van het gebied. Heidekoeien zijn winterhard, zelfredzaam, en hun krachtige gestalte maakt ze perfect aangepast aan het harde leven in de natuur.
Dit natuurgebied biedt een mooi uitzicht op de balans tussen historie en natuur, en is perfect voor wie van rustige wandelingen houdt in een gebied dat rijk is aan biodiversiteit. Het Streu is een ideale bestemming voor natuurliefhebbers die willen genieten van een stukje ongerepte natuur, met koeien die zorgen voor het onderhoud van het landschap terwijl ze hun eigen unieke karakter behouden.
Uitgelicht:
De man van Mander
Als je het wildrooster passeert en ongeveer 80 meter rechtdoor loopt zonder het rooster over te steken, kom je bij de restanten van wat ooit een hunebed was. Dit hunebed werd in 1957 ontdekt, waarna opgravingen volgden die veel opzien baarden. Kort na de ontdekking bleek dat het hunebed al gesloopt was, maar er werd wel nog waardevolle informatie gevonden tijdens de opgravingen.
In 1958, tijdens de opgravingen van nabijgelegen grafheuvels, werd er een opmerkelijke ontdekking gedaan: de man van Mander, waarvan enkel een lijksilhouet over was. Dit silhouette werd aangetroffen zonder voeten, wat aanleiding gaf tot speculatie. Volgens een oude legende zouden de voeten van doden soms worden afgehakt om te voorkomen dat ze weer tot leven kwamen en de levenden meenamen naar het dodenrijk. Er is echter ook een praktische verklaring: de voeten waren waarschijnlijk te vergaan om over te blijven na duizenden jaren van ontbinding.
Daarnaast werd er tijdens de opgravingen sporen van drie kuilen gevonden die wijzen op de aanwezigheid van hunebedstenen. Men vermoedt dat het hunebed ooit rustte op zes grote zijstenen. Wat bijzonder is, is dat de zware stenen, elk met een gewicht van zo’n 20.000 kg, verdwenen zijn. Dit roept veel vragen op, aangezien in die tijd grote boomstammen werden gebruikt om dergelijke stenen op hun plek te krijgen. Het is een mysterie waarom de stenen verdwenen zijn, terwijl de grafheuvels en het silhouet van de man van Mander zo goed bewaard zijn gebleven.
De man van Mander dateert ongeveer 4.000 jaar geleden, een tijd waarin de regio bewoond werd door vroege beschavingen die hun doden op indrukwekkende en rituele wijze begroeven.
Voor de geïnteresseerden in meer details over de geschiedenis van dit hunebed en de legende van de man van Mander, kan ik je aanraden om op de link in de rechterkantlijn van dit verslag te klikken voor verdere informatie.
Uitgelicht:
Mandercirkels
Wanneer je het 2e (klap)poortje doorloopt, ben je bij de Mandercirkels aangekomen.
In eerste instantie heb je dit niet zo door, aan de rechterkant van het pad is een bosrand, aan de linkerkant een heideachtige vlakte. Je ziet dat je een grote bocht loopt, dit is de buitenrand van één van de Mandercirkels.
De eerste gedachten gingen in de richting dat het iets uit het verre verleden moest zijn geweest. Net als de grafvelden in de omgeving. Toch sloeg ik de plank volledig mis toen ik me wat inlas in de Mandercirkels.
Het is een idee van textielfabrikant en grootgrondbezitter Gerhard Jannink die in Noord Amerika had gezien dat ronde akkers vele voordelen hadden ten opzichte van vierkante. Ze worden ook wel de Cirkels van Jannink of Beha van Jannink genoemd. De velden konden vanuit het midden bewerkt, gezaaid en geoogst worden zonder dat machines zich hoefde te keren.
Voor piloten zijn de Mandercirkels een soort van baken, de piloten zijn vermoedelijk de bedenkers van de beha van Jannink.
Dal van de Mosbeek
Ook de Mosbeek ontspringt uit een bron vanaf de stuwwal van Ootmarsum. Het kalkrijke water vormt een goede voedingsbodem voor zeldzame planten zoals de echte koekoeksbloem, beenbreek, orchideeën, klokjesgentiaan en vetblad.
Als je een beetje geluk hebt, kom je bovenstaande bloemen tegen.
Foto’s van bovenstaande bloemen zijn gemaakt door:
Echte Koekoeksbloem: I, Hugo.arg, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons
Beenprik : Casimir, CC BY-SA 3.0, via Wikimedia Commons
Klokjesgentiaan : Orchi, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons
Vetblad : Jörg Hempel, CC BY-SA 3.0 DE, via Wikimedia Commons